Santa Brígida heeft de twee ochtenden in het weekend, op zaterdag en zondag, een gezellige kleine landbouw- en ambachtsmarkt met allerlei heerlijke plaatselijke producten (groenten en fruit, brood en gebak, kaas, jam en zelfs wijn). Ook als je niets nodig hebt, kun je hier van de sfeer en de heerlijke aroma's komen genieten.

In het wijnmuseum, Casa Museo del Vino, kun je meer te weten komen over de wijnbouw, die een eeuwenlange traditie heeft. In de twintigste eeuw dreigden de wijngaarden en het wijn maken in de vergetelheid te raken maar gelukkig is deze traditie weer nieuw leven ingeblazen - en hoe! De eerste wijn die weer werd gebotteld was in van 'Monte Lentiscal', waarna op het hele eiland weer wijngaarden in ere zijn hersteld met een oorsprongsbenaming, de Denominación Origen Gran Canaria, waarmee de afkomst en de kwaliteit van de wijn worden gegarandeerd. Het museum heeft ook een winkel en een proeflokaal, waar je wijn van het hele eiland kunt proeven en aanschaffen.

In de banketbakkerij La Fonda hebben we echter een traditie van het eiland verloren. La Fonda, wat in het Spaans 'herberg' betekent, was vroeger een pleisterplaats voor reizigers en toeristen, met een eetzaal met marmeren tafels. In de vorige eeuw sloot dit bekende etablissement uiteindelijk aan het einde van de jaren zestig zijn deuren - ingehaald door de moderne tijd.  Op de begane grond zijn de marmeren toonbank en de vitrines van hout en glas tot voor kort bewaard gebleven. In dit café  kon je genieten van plaatselijke heerlijkheden, zoals marsepein en glacécake, in het Spaans 'bizcocho lustrado'.

Araceli Hernández was de laatste in haar familie die dit gebak nog maakte. Vooral de glacécake had een lange geschiedenis - het recept daarvoor stamt uit de negentiende eeuw. “Ik herinner me dat mijn oma en mijn oudtante de scepter zwaaiden in de Fonda, de herberg. Deze stond bekend als Fonda Melián. Daarom noemden ze mijn vader ook Melián, hoewel dat da achternaam van zijn moeder was en hij Hernández heette.

De oma van Araceli heette Eusebia Melián. “De klanten brachten de eieren en bestelden bij haar het gebak voor bruiloften en doopfeesten. Dit gebeurde op dezelfde manier in andere dorpen met een eigen soort gebak, zoals Moya en Santa María de Guía. Ze had voor mij altijd cake klaarstaan als ik op bezoek kwam,” legt ze uit. Haar recept voor de bizcochos lustrados was eenvoudig. Voor één bakplaat in de oven gebruikte ze 24 eieren, suiker, tarwebloem en citroenrasp. Na het kneden van het deeg werd dit gesneden en de deegstukken werden in een siroop van suikerwater met citroen gedoopt.