Het belangrijkste feest van Firgas is de festiviteit ter ere van de beschermheilige van de gemeente: de Fiestas de San Roque. De belangrijkste data van het feest zijn 15 augustus, waarop de rondgang plaatsvindt en 16 augustus, de naamdag van de beschermheilige San Roque. Op deze dagen organiseren de inwoners van Firgas allerlei culturele en feestelijke activiteiten. Zo is er bijvoorbeeld een grote veemarkt.
Van oudsher wordt ook de traditionele 'Traída del Palo', (het halen van de paal) uitgevoerd, waarbij de bewoners een boomstam van de berghellingen halen en naar Firgas brengen. Dit gaat met een feestelijke en door muziek omringde optocht gepaard. Eenmaal in het dorp aangekomen, wordt met vereende krachten de paal rechtopgezet en verankerd. Dan wordt een vlag in de paal gehesen, waarmee de festiviteiten van start gaan.
Andere religieus getinte feesten in Firgas zijn de Fiestas de San Luis Gonzaga, op 21 juni. Dan is er een optocht waarbij takken worden meegedragen en waaraan steltlopers als reuzen en poppen met enorme hoofden meedoen. Zowel tijdens de feesten van San Luis Gonzaga, als die van San Roque, wordt op straat een traditionele wedstrijd met zelfgemaakte karren gehouden.
Op 18 augustus 1480 zette Pedro de Vera voor het eerst voet aan land in de haven van La Isleta, vergezeld van een groot aantal boogschutters, waaronder Tomás Rodríguez de Palenzuela uit Burgos.
De Spaanse koning verdeelde het land en de waterrechten en Tomás Rodríguez de Palenzuela verkreeg zo grondstukken in de regio Arucas. Hij stichtte een nederzetting met de naam Afurgad. Deze naam had twee betekenissen: hoge plaats of kruising. Op die plaats werden bomen gekapt, werd de grond ontgonnen en suikerriet geplant. Er werden huizen, een suikerfaktroij en een kapel gebouwd.
Zo begon het leven in deze gemeenschap, waar zowel de veroveraars van het Spaanse vasteland en de oorspronkelijke bewoners een plaats hadden. In de zestiende eeuw duikt de plaatsnaam Firgas de Afurgad op, zonder dat daarvoor een verklaring is te vinden.
De kapel had eigen gronden en andere donaties voor de eigen financiering, maar door de grote afstand tot de parochiekerk in San Juan Bautista de Arucas, ontstond er in de gemeenschap een probleen doordat er niet altijd een priester aanwezig was. Daarom verzochten de bewoners in 1613 aan Don Pedro Espino de Brito, aartsdiaken van de Canarische Eilanden en vicaris-generaal van het bisdom, om Dominicaanse predikers toestemming te geven om een klooster te stichten.
Op 27 november 1613 werd die toestemming gegeven en het klooster van San Juan de Ortega heeft tot 1836 in de annalen van Firgas en Gran Canaria gestaan.
In 1616 bestond al een rijk Dominicaans klooster aan het plein wat nu de Plaza de San Roque is. Zo werd San Roque ook de beschermheilige van de gemeente. Het klooster werd in 1835 gesloten in verband met de afstoting van Mendizábal, en de oude muren van het klooster vormen nu de fundamenten van de huidige kerk.
In hetzelfde jaar (1835) werd Firgas een onafhankelijke gemeente en sindsdien maakt het geen deel meer uit van Arucas.
Firgas ligt op 28 kilometer afstand van de hoofdstad van het eiland, heeft een oppervlakte van 15,77 vierkante kilometer en ligt op een hoogte van 465 meter boven de zeespiegel.
De gemeente is kenmerkend voor het heuvelland in het noorden van het eiland Gran Canaria en in oppervlakte de kleinste van alle gemeenten.
In het oosten en het westen grenst de gemeente aan Arucas en Moya. In het zuiden liggen Teror en Valleseco. De gemeente heeft een rechthoekige vorm met veel hoogteverschillen en lange smalle heuvelruggen die door een fijnmazig net van diepe dalen worden doorsneden.
In de geografie van de gemeente is ook de invloed herkenbaar van vulkanische activiteit, zoals in de Montaña de Firgas, met een hoogte van 650 meter, de vulkaankrater Caldera de Firgas, en de bergtop Pico de Osorio.
Een groot deel van Firgas ligt in natuurgebieden, zoals het agrarisch natuurpark van Doramas en het natuurreservaat van Azuaje, waar bezoekers kunnen genieten van prachtige landschappen en uitzichten.
Firgas is van oudsher een agrarische gemeente, die bekend staat om de bananenteelt aan de kust, en van aardappels, mais en waterkers op de hellingen. Ook worden hier schapen en geiten gefokt.
Toch heeft de rijkdom aan water Firgas de grootste economische impuls bezorgd. Het aanwezige mineraalwater heeft Firgas zelfs landelijk op de kaart gezet. De bottelfabriek in het dal van de Barranco de Las Madres is een van de grootste werkgevers in de gemeente.
De overige sectoren die voor werkgelegenheid zorgen zijn maismeelmolens waar de traditionele gofio wordt gemaakt, autoherstellers, houtwerkplaatsen, bakkers en banketbakkers, groentenwinkels en supermarkten.
