Eva Lopes

Eva is in Portugal geboren maar in Duitsland opgegroeid. Op Gran Canaria is ze eigenlijk op goed geluk beland, toen ze pas 18 jaar was, met een immense koffer en twee rugzakken. Ze was van plan hier op het eiland één winterseizoen te komen werken, maar 14 jaar later is er nog steeds - het is nu haar thuis. Momenteel werkt Eva als manager van twee restaurants in het winkelcentrum Yuma, namelijk Gio en Ritz, maar nog steeds is ze verslingerd aan die 'zonsopgangen op het strand'.

Eigenlijk per toeval. Ik werkte tijdens de zomer in Mallorca en mij beviel de Spaanse mentaliteit. Die is heel open en los. Wat me opviel was het karakter van de mensen, hoe vriendelijk ze waren, hoe oprecht, hoe warm, zelfs als ze je niet kennen. Dus besloot ik om in de winter terug naar Spanje te gaan. Een vriendin van me wist te vertellen dat het weer op Gran Canaria het hele jaar door goed was en dat er daarom meer keuze was voor mensen die in de toeristische sector werken. En zo ben ik op Gran Canaria beland.

Ayudaba a mis padres, que también trabajan en el sector de la hostelería y la gastronomía.

Het is heel erg veranderd. Het was in de eerste plaats al een heel avontuur om hier aan te komen. Met amper 18 jaar, een zware koffer en twee rugzakken liep ik naar de infobalie op het vliegveld en zei tegen de meiden daar: 'ik heb onderdak en een baan nodig, wat moet ik doen?'. Ze staarden me aan - ze wisten niet wat hen overkwam. Maar ze raadden me aan om naar het zuiden te trekken, waar de meeste banen in de horeca waren.

Dus kwam ik hier naar het zuiden, ik huurde een flatje voor een week en begon werk te zoeken, om het even wat. Ik ben apotheekassistente van opleiding en ik kreeg daarin een baan aangeboden, maar ik wou meer contact met de mensen. En daar is toerisme en de horecasector goed voor. In die sector kun je veel mensen helpen en begeleiden, je leert mensen van allerlei landen en achtergronden kennen. Het opent je geest! Je gaat om met verschillende nationaliteiten en ziet hoe andere mensen leven. Dat helpt je betere beslissingen te treffen in je eigen leven.

Ik werd heel goed opgevangen, veel mensen hebben me verder geholpen. De mensen zijn hier heel los, ze tonen je respect als buitenlander, ze helpen je, ze zetten je op het goede pad... En dat voelt goed, je voelt je niet alleen. Ik voelde me al snel in goed gezelschap.

Geluk. Boven alles, geluk en vreugde. Een meer ontspannen leven. Je moet uiteraard werken maar de prioriteit ligt op je sociale leven, je omgeving, gewoon gelukkig zijn. Werk is niet het belangrijkste, zoals in grote steden - hier is alles flexibeler.

Gran Canaria biedt je de kans om het leven dag per dag te nemen. De zon en de heldere hemel geven je energie. Hier hebben we niet die lange winters van noord-Europa waar je je elke dag een beetje opgesloten en ongelukkig voelt. Dat gebeurt hier niet - ik heb altijd energie, want de zon schijnt bijna elk dag. En zelfs als de zon in de winter iets minder schijnt, dan heb je nog altijd de warmte van de mensen.

Vooral om het werk, om niet te hoeven pendelen. En ook, voor de zon!

Volgens mij komen jongere mensen vooral voor het nachtleven, vooral dan de LGBTQI+-community, want iedereen kent de feestjes in de Yumbo: de Pride, Carnaval, Freedom, Winter Pride... Altijd gaaf!

Maar ik denk dat ze vooral naar hier komen voor de vrijheid die ze hier hebben - zowel de party people als de rustigere mensen die graag naar de dorpen trekken, gaan wandelen, met de auto eropuit trekken... Kan allemaal.

Er zijn ook veel mensen die komen voor de zon en het goede weer. Canarias is een unieke plek in Europa - je kunt er zelfs in de winter in korte mouwen rondlopen. Dat, en ook de vriendelijke mensen. Vraag het om het even welke toerist - iedereen is altijd verrast over hoe vriendelijk de mensen op Gran Canaria zijn.

Sporten! Ik ga graag de benen strekken en een baantje lopen op het strand. Het strand van Maspalomas is prachtig. De zonsopgang is er indrukwekkend, zoiets zie je nergens anders, toch niet in winter. Ik ga ook graag in de bergen wandelen. Het leuke aan dit eiland is dat het alles heeft. Als je graag een feestje bouwt, is er een tof nachtleven. Als je graag eet, kun je naar een Michelin-restaurant gaan of naar een tapasbar... of naar de grotten van Guayadeque. Je kunt ook naar een rustig strandje in een baai gaan, of gaan wandelen... Je keert moe maar tevreden terug naar huis. Wat meer wil je?

San Felipe vind ik een prachtige plek, heel anders. Ook het Balcón de Bandama is heel mooi. Er is een wandelpad dat vrij gemakkelijk is en dat langs de krater loopt. Er is een bistro in de buurt om te relaxen met een gofio en een wijntje van de streek. Echt gaaf!

Ik vind ook de verscholen rotsstranden van de streek rond Pasito Blanco heel leuk. Eerlijk gezegd vind ik ze leuker dan een zandstrand - het is vaak een beetje lopen om ze te bereiken, maar het is de moeite waard want je bent er helemaal alleen in de natuur.

Onze restaurants uiteraard! De Gio en de Ritz, de restaurants waar ik werk. In het restaurant Gio ligt te focus op de authentieke Italiaanse keuken. De pizza's zijn vers bereid, en we hebben eerlijk gezegd het lekkerste deeg van het zuiden.

In het restaurant Ritz, gaan we een nieuwe menukaart introduceren met exotische vleessoorten zoals steak van zebra of hamburgers van bizon, iets anders dat wat je anders in het zuiden vindt. Niet te missen is ook onze roomijs, die ambachtelijk en met veel liefde wordt gemaakt door een Italiaanse collega. We zijn een van de weinige zaken die pistache-ijs met het lokale keurmerk aanbieden.

Heel divers. Beide restaurants zijn gericht op de LGBTQI+-community, maar we hebben ook veel heteroseksuele klanten. De meeste zijn vaste klanten. Ze komen voor de sfeer, om iets anders dan anders te zien, even te relaxen en vooral - voor een lekker kopje koffie. We hebben een van de beste koffiesoorten van Yumbo, en dus moeten ze wel naar ons komen voor een koffie [lacht].

In Gio vind ik de spaghetti met zeevruchten lekker en die met gamba's en alioli, chili en knoflook. In Ritz vind ik het gerijpt vlees heerlijk. Sinds kort staat er een runderkotelet op de kaart die meer dan 30 dagen gerijpt is. Bleu gebakken.... mmmh, om je vingers bij af te likken! We hechten ook veel belang aan de groenten die we bij de gerechten serveren. We zorgen ervoor dat ze nooit te lang gekookt zijn, zodat ze nog lekker knapperig zijn en dat je de smaak van de groente nog herkent. Ik hou er niet zo van als je te veel smaken dooreen hebt of als de smaak van je groenten worden overweldigd door andere smaken of olie of een saus.

Ja, uiteraard. Alle groenten worden lokaal gekocht. En ook het merendeel van de vis en zeevruchten. We versieren onze roomijs ook met veel fruit, en dat is allemaal van hier. Banaan en ananas, uiteraard, maar ook sinaasappelen en aardbeien .... Mmh, die aardbeien! Die zijn echt overheerlijk. We kopen ze in Valsequillo. We zorgen er altijd voor dat het fruit van goede kwaliteit is, want de klant merkt dat, en wij ook. Het zou onzin zijn om roomijs van dergelijk hoge kwaliteit te serveren met fruit van lage kwaliteit.

Ik hou van de visrestaurants hier in Arinaga. Je kunt er lekkere verse vis eten. Toen ik nog als receptioniste in hotels werkte en de gasten vroegen ernaar, gaf ik ze wel eens op korte pre-tour. Ik raadde altijd aan om niet alleen in het zuiden te blijven maar ook eens naar Las Palmas de Gran Canaria te gaan en naar Las Canteras, een strand midden in de stad. Of naar het noorden, of de streek van Arinaga, of Pozo Izquierdo, waar je ook lekkere vis kunt eten ... Te veel om op te noemen!

Het carnaval, uiteraard! Dat is een echte klassieker! Ook de Pride in mei, die voor mij persoonlijk heel belangrijk is want ik ben ook lid van de community en ik werk in deze buurt. Nooit eerder in mijn leven heb ik zoveel vrijheid van meningsuiting en zoveel acceptatie in het algemeen gezien als in de Pride van Maspalomas. Daar moeten we erg dankbaar voor zijn. Het brengt veel mensen op de been, maar er zijn nooit problemen en iedereen toont wederzijds respect. En ook omdat ik een fan ben van house-muziek vind ik de Pride hier echt top. Het is een belangrijk evenement waarop iedereen van het eiland trots mag zijn.

De lente en zomer, want ik hou van warm weer. De lente vind ik leuk omdat het niet te warm is en als je de bergen intrekt is het er nog niet te droog - het landschap is dan prachtig! Alles heel groen, de valleien heel groen en de temperatuur perfect voor een wandeling.

En de zomer? Wie houdt er niet van om lekker een dagje te relaxen op het strand? Of met je vrienden ergens een biertje of een cocktail of wat dan ook te gaan drinken? Of nog tot 9 of 10 uur 's avonds op het strand te lopen?

Vrijheid, sporten - als je graag een actief leven leidt, dan heb je heel veel keuze - en diversiteit.

Opstaan, naar het strand gaan om de dageraad te bewonderen, ergens een hoekje opzoeken om een broodje of een frisse salade te eten. De dag aan het strand doorbrengen, mezelf verwennen met een lunch van verse vis. Daarna een lichte wandeling en 's avonds hierheen met de vrienden.

Ja, ik ben al altijd van plan geweest om mijn pensioen door te brengen op Gran Canaria. Zelfs als ik ooit wegga, ben ik er zeker van dat ik terugkom, want ik vind deze plek perfect om de laatste jaren van je leven door te brengen: het warme weer, de rust, de diversiteit... Hier heb je echt alles! Bovendien spreekt bijna iedereen hier vreemde talen, en de ziektezorg is erg goed. Mijn laatste levensjaren doorbrengen op Gran Canaria is echt een droom voor mij.

Waar wacht je nog op? Het is niet moeilijk om een leven op Canarias te beginnen. Als je ongeveer een idee hebt wat je gaat doen, waar je inkomsten van komen of als je hier al een vertrekbasis hebt, dan komt alles goed. Ik ben er een perfect voorbeeld van: ik had niks, ik had geen enkel plan, en toch is het me gelukt. En 14 jaar later ben ik hier nog altijd, ik die maar voor een winterseizoen wou blijven...