Agaete

Ik leef op mijn eigen manier

Er was een tijd dat ik niet wist waar ik nou eigenlijk mee bezig was Ik was altijd aan het rennen. Ik had haast om nergens heen te gaan. Maar dat is al een tijd geleden en nu woon ik in Agaete.

Het is een klein dorp. Natuurlijk. Maar dat is expres.

Het is een perfecte plek voor mensen die niet meer willen rondrennen. Een plek op maat voor mensen die op zo maar een dag lekker in zee willen zwemmen. En lekker in de zon willen zitten op het kleine strand naast de haven. En vis met zoute aardappeltjes willen eten met een wijntje, zonder op je kleding te hoeven letten. Of een praatje willen maken met de buren of met toeristen in het hotel - of een sigaretje roken buiten met de krekels als achtergrond.

U begrijpt me wel, dat soort dingen.

[] Ermita de Nuestra Señora de las Nieves

[] Padre e hijo en la playa del Puerto de Agaete

Ik kies ervoor om hier te wonen, omdat ik me hier lekker voel. Er zijn mensen die liever een helikopter hebben die ze direct naar hun kantoor brengt. Of een sportauto met allerlei knoppen om coureur te spelen. Iedereen moet leven zoals hij dat wil.

Ik heb liever mijn bootje en visspullen hier in Puerto de las Nieves. Als het dan mooi weer is (en dat is meestal) kan ik lekker gaan vissen. Aan het eind van de middag vaar ik dan weer terug naar de haven, met de hoge kliffen als achtergrond en met een groep meeuwen als gezelschap, die achter de boot heen en weer vliegen. Dat is wat ík prettig vind, maar goed. Iedereen moet leven op zijn eigen manier.

[] Barco en la costa de Agaete bajo un cielo azul

Agaete is ook een vakantiebestemming. Voor mensen die rust zoeken en lekker hun eigen gang willen gaan. Nou ja, rustig, behalve als het een feestdag is natuurlijk maar dat is niet elke dag. Op zondagen is het hier altijd gezellig druk. En dat is ook gezellig, je leeft tenslotte maar één keer. Iedereen moet leven op zijn eigen manier, toch?

Dat vind ik ten minste. Ik blijf hier misschien nog wel een poosje, het leven in Agaete is goed!"