Artenara to idalne miejsce dla tych, którzy cenią sobie zabytki archeologiczne, ujawniające sposób życia kanaryjskich aborygenów. Dlatego też, odwiedzając ten region, poleca się szczególnie wycieczkę do Kompleksu Archeologicznego Acusa, będącego jednym z najważniejszych pozostałości archeologicznych na tym obszarze, złożonym z grot mieszkalnych i pochówkowych, bądź też odwiedzenie Jaskini Caballero, będącem dawnym schronieniem aborygeńskich pasterzy i ważnym kompleksem archeologicznym, którego groty posiadają niezwykłą symbolikę.
Jaskinia Los Candiles to kolejne często odwiedzane miejsce. Ukryte jest na zboczu Góry Artenara i cenione głównie ze względu na dekoracje ścian, składające się z rycin wykonanych w kamieniu.
Warte zachodu jest także odwiedzenie Kapliczki Matki Boskiej Grotnej, gdyż mieści się ona w wyżłobionej grocie skalistego szczytu, 400 metrów od starówki miejskiej. Pochodzi ona z XVIII wieku i posiada pełne wyposażenie do czynności religijnych: ołtarz, mównicę, konfesjonał i chór: a wszystko to wyżłobione w tej samej skale. Jedynym obrazem w kapliczce jest obraz Matki Boskiej Grotnej, otoczony wielkim kulterm tak tutaj, jak i w innych częściach wyspy.
Kościół Świętego Macieja to miejsce, gdzie znajduje się siedziba Parafii Artenara. Pierwszy raz został wzniesiony na początku XVII wieku, jednak przez liczne konflikty i zaniedbania ze strony władz, konieczna była jego odbudowa w drugiej połowie wieku XIX. We wnętrzu świątyni na szczególną uwagę zwracają obrazy Matki Boskiej Różańcowej, Matki Boskiej Bolesnej, Świętego Macieja oraz Świętego Jana.
Przy zwiedzaniu zabytków sakralnych i historycznych, należy też pamiętać o Kapliczce Candelaria w miejscowości Acusa, która do XVII wieku mieściła się w grocie, po czym została zastąpiona obecnym budynkiem w roku 1679. W roku 1960 zbudowano tamę Candelaria, zatapiając kościół pod tym wezwaniem, co przyczyniło się do budowy dzisiejszej kapliczki. Posiada ona kilka cennych malowideł, takich jak: Matka Boska z Candelaria, niedawno odnowione Oblicze Chrystusa Ukrzyżowanego, Święty Antoni z Padwy, czy też Mały Jezus i Święty Błażej.
Przyroda regionu Artenara stanowi jedną z największych atrakcji tych terenów, których część została włączona do Parku Przyrodniczego Tamadaba, obszaru leśnego o wielkim bogactwie gatunków roślin i wysokich walorach krajobrazowych. Imponujący Pinar de Tamadaba (Las Sosnowy Tamadaba) to zakątek przyrody najwyższej rangi, tak dla gminy, jak i dla całej wyspy. Rozciąga się na powierzchni 8 kilometrów kwadratowych i posiada spektakularne widoki. Turysta może je podziwiać podążając którymś z wielu szlaków wędrownych regionu Artenara. W podobny sposób, wycieczkę nie do przegapienia stanowi wizyta w Parku Górskiego Nublo, z którego rozciągają się wspaniałe widoki i gdzie w najczystszej formie można podziwiać dziki teren górski.
Artenara to region zdecydowanie przypisany do wnętrza wyspy. Jednakże, na zachodnim krańcu graniczy z niewielkim odcinkiem wybrzeża, gdzie znajduje się jedyna plaża tej gminy: Punta Gongora zwana też Punta de Las Arenas.
Jest to rzadko uczęszczana plaża wyspy, do której można się dostać jedynie pieszo, gdyż brak jest w okolicy dróg samochodowych. Plaża ta posiada jasny piasek i silnie wiejące wiatry, przez co też i fale bywają tu silne. Wśród wielu odwiedzających cieszy się renomą plaży nudystów.
W Artenara można się spotkać z wielką liczbą mistrzów rękodzieła, którzy prowadzą swoją działalność na terenie tej gminy. Można odwiedzić ich pracownie i dokonać zakupu tradycyjnych przedmiotów, w tym głównie ceramiki i tradycyjnych, ręcznie wykonanych haftów kanaryjskich.
Region ten posiada również własne centrum rękodzieła oraz centrum garncarstwa w okolicach Lugarejo, gdzie wystawia się rękodzieło tworzone z gliny. Artyści rzemieślnicy używają gliny w taki sam sposób, jak to robili pradawni mieszkańcy, wypiekając ją nie w piecu, ale w tak zwanym „guisadero”.
Ze względu na górską lokalizację, Artenara jest regionem oferującym w szczególności wyborne mięsa z rusztu: kozę, królika w sosie salmorejo, oraz pieczonego świniaka. Na przekąskę poleca się tu lokalnie wyrabiany ser (z mieszanki mleka koziego, krowiego i owczego), ziemniaki „marszczone” z sosem mojo, cicierzycę w daniu ropa vieja, kiszkę...
Jednocześnie, klasycznym daniem z Artenara jest zupa szczawiowa (potaje de berros).
Tutejsze desery są zwykle przygotowywane z tradycyjnym bienmesabe otrzymywanym z rozdrobnionych migdałów, nie brak też słodkich pierożków truchas, marcepanu, oraz placków dyniowych.
