Uroczystość na cześć patrona Ingenio obchodzona jest w pierwszym tygodniu lutego na starówce miejskiej. Jest to Fiesta na Cześć Matki Boskiej z Candelaria. Obchody te zbierają wszystkich mieszkańców w kolorowym korowodzie ofiarnym, który idzie złożyć dary Maryi, przy akompaniamencie występów folklorystycznych i targów zwierząt hodowlanych. Po zakończeniu procesji, zostaje odtańczony słynny Taniec Taifas, w którym uczestniczą grupy folklorystyczne.
Typowa dla tego regionu jest także fiesta Matki Boskiej Dobrej Nadziei, obchodzona w miejscowości El Carrizal, w postaci popularnego korowodu ulicznego.
‘La Bajá del Macho’ (Odprowadzenie Kozła) to kolejna fiesta ludowa typowa dla Ingenio, którą obchodzi się w październiku. Upamiętnia ona wybory najlepszego kozła, spośród zwierząt, które trafiają na Targ w Pasadilla. W organizowanym później korowodzie ulicznym kozioł zostaje udekorowany.
Istnieje tu również szereg innych uroczystości, takich jak chociażby czerwcowa fiesta Świetego Piotra i Pawła, czy też Świętego Izydora i Świętego Rocha w Carrizal.
Podczas kolonizacji Gran Canarii i rozdziału ziem wśród dowódców załużonych dla konkwisty, hrabstwo Agüimes stało się częścią dziedzictwa Kościoła. Obszar ten charakteryzował się posiadaniem rozległych terenów uprawnych po obydwu stronach Wąwozu Guayadeque, zasilanych źródłami spływającymi do tego wąwozu.
Na lewym krańcu Guayadeque znajdowało się Ingenio, w którym zaczęto uprawiać trzcinę cukrową, za inicjatywą kolonizatorów portugalskich, który osiedli na wyspie. To właśnie portugalski kupiec, Alonso de Matos, zbudował pierwszą na wyspie cukrownię (hiszp. „ingenio”) w Dolinie Aguatona.
Wokół tych zakładów przemysłowych zaczęło osiedlać się coraz więcej rodzin. W połowie XVI wieku, ten wzrost demograficzny przyczynił się do budowy pierwszej kaplicy, która była pierwotną wersją dzisiejszego Kościoła La Candelaria.
Rozwój rolnictwa na tych terenach sprowadził do Ingenio jeszcze więcej osadników na przełomie XVI i XVII wieku. Jednak z końcem tego wieku, skutiem zbyt wielkiej ilości mieszkańców w stosunku do skromnych zasobów naturalnych Ingenio, rozpoczął się odpływ ludności do większych miast.
W wieku XIX, Ingenio uniezależniło się od Władz Agüimes i uzyskuje prawa miejskie, na mocy pozwolenia wydanego przez władze kościelne, mocą którego maleńka świątynia La Candelaria stała się suwerenną parafią w roku 1815.
Ingenio jest położone na południowym wschodzie wyspy Gran Canaria, a jego obszar obejmuje 38 kilometrów kwadratowych. Jest umiejscowione na stoku, którego wierzchołek ma 1200 metrów wysokości nad poziomem morza w rejonie Caldera de Los Marteles, oraz 310 metrów w strefie miejskiej. Obszar, jaki zajmuje Ingenio, posiada trójkątny kształt, a jego granice utworzone są przez Wąwóz Draguillo na północy, oddzielający ten region od Telde, oraz na południu przez Wąwóz Guayadeque, sąsiadujący z Agüimes.
Łagodny stok, na którym położona jest ta gmina, schodzący aż do morza, jest najpiękniej uformowany w okolicach Wąwozu Guayadeque. Tworzą go materiały bazaltowe w postaci zastygłych języków lawy i pozostałości wulkanicznych, a kilka metrów przez brzegiem morza przecina go w poprzek rozległe koryto wód powierzchniowych.
Wybrzeże tego regionu rozciąga się na trzy kilometry i na całej długości charakteryzuje się brakiem skał przybrzeżnych oraz prostą linią brzegową.
Działalność gospodarcza tej prowincji skłoniła się, począwszy od XVI wieku, w kierunku przemysłu wykorzystującego trzcinę cukrową. Słynna cukrownia „ingenio”, która właśnie tutaj powstała, stała się symbolem miasta, od którego wzięła się jego nazwa. W ten sposób, Ingenio stało się z czasem istotną częścią gospodarki i pozostało nią przez kilkaset lat.
Jednak obecnie, nie uprawia się już w Ingenio trzciny cukrowej, ze względu na konkurencyjnie niską cenę trzciny amerykańskiej, uzyskaną dzięki produkcji na wielką skalę, choć o niższej jakości niż kanaryjska. Ten fakt zapoczątkował w XVII wieku poważny kryzys cukrowniczy na Gran Canarii.
Pomimo to, Ingenio przetrwało jako region, w którym większość mieszkańców zajmuje się rolnictwem, przy czym obserwuje się tu także silny wzrost sektora usługowego w mieście.
Jednocześnie Ingenio jest miejscem o wyjątkowo istotnej dla wyspy działalności artystów rękodzieła, głownie w dziedzinie haftu kanaryjskiego i Mody Hafciarskiej.
