Największym i najstarszym świętem jest Fiesta na cześć Świętej Brygidy, patronki miasta. W pierwszą sobotę sierpnia jest organizowana uroczystość składania darów, zapoczątkowana w roku 1957. Uczestniczą w niej przedstawiciele wszystkich okolicznych osiedli, w tradycyjnie ozdobionych karocach i we wtórze tańców, śpiewu i pokazów magicznych sztuczek.
Ponadto, uroczystość Świętego Antoniego, obchodzona 13 czerwca, słynie z różnorodności wydarzeń, w tym głównie z targów FLORABRIGIDA, wystawy kwiatów, roślin doniczkowych i ptaków, której tradycja sięga roku 1975.
W La Atalaya obchodzona jest uroczystość na cześć Świętego Piotra. Jest to tradycyjna miejscowa fiesta, z uroczystością Romería de las Antorchas, podczas której uczestnicy zwani romeros idą w korowodzie do grot garncarskich z figurą Świętego.
Uroczystość o nazwie Bajada al Velero obchodzona jest w połowie sierpnia w dzielnicy Las Meleguinas. W okolicach starej pralni zbierają się okoliczni mieszkańcy, a zabawa polega na inscenizacji odtwarzającej pracę dawnych praczek.
W wigilię dnia Wszystkich Świętych obchodzi się uroczystość zwaną Fiesta de los Finaos w okolicach El Madroñal.
Prowincja Santa Brígida wielokrotnie zmieniała na przestrzeni dziejów swą nazwę. Początkowo znana była jako Sataute, co w języku miejscowych aborygenów oznacza „palma”. Kolejnymi nazwami, pod którymi była znana, były: El Lugar de la Vega, La Vega, Vega de Abajo, Vega de San Antonio i, w końcu, Santa Brígida, czy też Villa de Santa Brígida.
Aborygeni kanaryjscy żyli w tym regionie utrzymując się z bogactwa, jakie dawał im las: z niego brali opał do pieców do wyrobu ceramiki i ognisk domowych, oraz drewno na narzędzia codziennego użytku. Poświadczają to odkrycia dokonane w okolicach miasta, oraz w La Atalaya oraz w Grocie Kanaryjczyków.
La Villa de Santa Brígida stała się częścią historii Wysp Kanaryjskich, gdy na czas jednego tygodnia stała się stolicą wyspy, gdyż tyle zajęło pokonanie i wygnanie z wyspy wojsk holenderskich, którymi dowodził admirał Pieter Van Der Does.
Miasto Santa Brígida zostało założone na początku XVI wieku. Po podbiciu Gran Canarii, la Vega było jedną z pierwszych prowincji, gdzie zarządzono oficjalne rozdzielenie ziem i wód, gdyż okolice te były bogate w wody powierzchniowe i żyzne gleby, a jednocześnie położone były stosunkowo niedaleko od stolicy. Stanowiło to bardzo atrakcyjny aspekt dla kolonizatorów.
Niedługo po tym wytworzył się nowy krajobraz tych terenów. Uprawa winorośli, winnice i posiadłości, z czasem stały się głównym bohaterem gospodarczych dziejów Santa Brígida. Pomimo ich dominującej roli, były tu również obecne inne uprawy, takie jak zboże, stanowiące podstawę wyżywienia w czasach nowożytnych, czy też trzcina cukrowa, która w XVI wieku zajmowała rozległe tereny uprawne.
Santa Brígida szybko stała się jednym z najliczniej przyciągających osadników miejsc na wyspie, ze względu na warunki klimatyczne i żyzność tutejszych ziem.
W wieku XVII liczba ludności tego regionu zaczęła mocno wzrastać, a przyrost ten utrzymywał się przez kolejnych dwieście lat. Mieszkańcy zajmowali okolice z czasem znane pod nazwami El Monte, La Atalaya, Las Cuevas, Las Goteras, Satautejo, La Angostura, Los Silos, Lomo Espino i Pino Santo. W ten sposób, Santa Brígida stała się trzecią z kolei najważniejszą miejscowością Gran Canarii, po Las Palmas de Gran Canaria i Telde.
Licząca 23,81 kilometry kwadratowe powierzchni, prowincja Santa Brígida położona jest w północno wschodniej części wypy Gran Canaria i rozciąga się na wysokościach od 350 metrów w wąwozie Guiniguada, do 900 metrów na zboczach pasma Pino Santo.
La Villa de Santa Brígida jest jednym z rejonów Gran Canarii oferujących największe bogactwo krajobrazu, a przede wszystkim największą różnorodność roślinną. Samo miasteczko leży u podnóża wąwozu porośniętego pięknymi gajami palmowymi, o prehiszpańskiej nazwie Sataute.
Obecnie, w Santa Brígida mamy do czynienia z przemieszaniem przeszłości rolniczej i nowoczesnych rezydencji mieszkalnych, gdyż jest to miejsce osiedlania się zamożniejszej warstwy społeczeństwa, która buduje tu okazałe wille, by uciec od zgiełku miejskiego stolicy. Przyczyniła się do tego malowniczość tych obszarów, na których niemal każda nazwa miejscowa odzwierciedla dawną okazałość gatunktów roślinnych: Monte Lentiscal, Los Olivos, Madroñal, Pino Santo....
W okolicach La Atalaya znajduje stara osada garncarska z domostwami w grotach skalnych, w której do dzisiaj, pomimo postępu technicznego, utrzymuje się dawna tradycja wyrobu ceramiki. Niedaleko niej leży pole golfowe oraz Caldera de Bandama, krater wulkaniczny o szerokości 1 kilometra, którego imponujący widok można podziwiać z punktu widokowego, znajdującego się na wysokości 574 m. Widać stąd również okoliczne miasteczka, panoramę stolicy, oraz region Telde.
Obecnie uprawy rolne przeszły na dalszy plan wraz z rozwojem budownictwa mieszkaniowego na tych obszarach, skutkiem którego zmniejszył się znacznie miejscowy sektor rolniczy.
Jednakże, jego miejsce zastąpiła działalność usługowa i turystyka, których rola w lokalnej gospodarce znacznie wzrosła wraz z pojawieniem się nowych osiedli.
Największym prestiżem w Santa Brígida cieszą się jednak najważniejsze na wyspie uprawy winorośli.
