W czerwcu, prowincja Telde obchodzi Fiesty Patronalne ku czci Świętego Jana Chrzciciela, których główne wydarzenia mają miejsce na starówce dzielnicy San Juan.
Jednak jedną z najpopularniejszych uroczystości tego regionu jest Fiesta Noszenia Wody, organizowana w sierpniu. Jej obchody mają miejsce w dzielnicy Lomo Magullo już od ponad dwudziestu pięciu lat, a podczas nich mieszkańcy traktują się nawzajem kubełkami pełnymi wody, w ramach zabawy i ulżenia letnim upałom.
We wrześniu, obchodzi się Wyniesienie Chrystusa Najświętszego, to jest XVI wiecznego obrazu, który przechowywany jest na głównym ołtarzu świątyni Świętego Jana Chrzciciela. Uroczystość ta cieszy się licznym uczestnictwem mieszkańców i posiada wielu wiernych. Zwyczajem tego dnia jest dotknięcie stóp Chrystusa kwiatem róży, co ma chronić wiernego przed złem i chorobami.
Również w tym samym miesiącu obchodzone są Fiesty na cześć Matki Boskiej z Carmen. Nadmorskie miejscowości tej prowincji przyozdabiają wówczas ulice kwiatami i rozbrzmiewają zabawami ulicznymi, na cześć Świętej Patronki ludzi morza. Najpiękniejsze widowisko stanowi procesja wodno – lądowa organizowana przy plaży Melenara.
W październiku obchodzone są Fiesty na cześć Świętego Franciszka z Asyżu. Organizuje się je na urokliwej starówce Dzielnicy San Francisco, a jej najbardziej charakterystycznym elementem jest rozpostarcie peleryny franciszkańskiej, do której wierni wrzucają datki pieniężne dla potrzebujących.
W listopadzie możemy zobaczyć Fiesty ku czci Świętego Grzegorza Męczennika, współpatrona miejscowości Telde, którego obraz niesiony jest w procesji po ulicach miasta. Na jednym z odcinków procesji znajduje się figura Świętego Grzegorza stojącego pośród pól uprawnych, którą skłania się trzykrotnie w geście błogosławieństwa okolicznych ziem i upraw.
Przed pięcioma wiekami, Telde było stolicą jednej z dwóch państwowości, na które była podzielona wyspa Gran Canaria. Zachowały się do dzić pochodzące z tamtego czasu kamienne mury, które stanowiły dawną granicę. Było to również pierwsze miasto, założone przez misionarzy z Majorki w późnym Średniowieczu, które stało się pionerską osadą ustanawiającą korzenie kultury hiszpańskiej na Gran Canarii.
Po dokonaniu podboju wyspy, dokonano podzału podbitych ziem. Tereny Telde zostały w ten sposób oddane w ręce konkwistadorów, którymi byli: Alonso Rodríguez de Palenzuela, który wkrótce założył pierwsze plantacje trzciny cukrowej i zakłady cukrownicze, oraz Alonso de Matos i Cristóbal García del Castillo.
Początki przemysłu cukrowniczego zapewniają miastu wielki wzrost gospodarczy, w czasie którego powstały najpiękniejsze posiadłości i zbiory dzieł sztuki. Pierwotny zalążek miasta to obszar skupiający się wokół dawnej świątyni Świętego Jana Chrzciciela i Rynku Głównego. Wokół rynku powstały główne budynki władz miejskich i religijnych tego regionu.
Telde to bardzo rozległa i licznie zaludniona prowincja wschodniej części wyspy Gran Canaria. Jej powierzchnia wynosi 100,2 kilometry kwadratowe, a średnia wysokość 130 metrów npm.
Od północy graniczy z prowincją Las Palmas de Gran Canaria i z Santa Brigida; od południa z Ingegio; od zachodu z Valsequillo; i od wschodu z Oceanem Atlantyckim.
Na przestrzeni geograficznej tego regionu wyróżniają się trzy główne strefy: nizina nadmorska, pogórze i wysoka strefa gór, przy czym różnica wysokości sięga tu 1300 metrów na zaledwie 15 kilometrach odległości, a cała okolica pełna jest pozostałości wulkanicznych oraz licznych wąwozów o większych lub mniejszych rozmiarach.
Z geologicznego punktu widzenia, terytorium Telde charakteryzuje się tym, że jest to młody obszar działalności wulkanicznej z czwartorzędu, zbudowany z materiałów bazaltowych, które wówczas pokryły powierznię łagodząc stoki górskie schodzące do morza. Najistotniejszymi wulkanami regionu, ze względu na strukturę, są: Montaña de Las Palmas, Montaña de Cuatro Puertas i Montaña de Santidad. Natomiast ze względu na walory geologiczne i krajobrazowe, ważną rolę odgrywa pole wulkaniczne okolic Jinámar, z wieloma dobrze zachowanymi ujściami erupcyjnymi.
Rolnictwo stanowiło podstawę gospodarki regionu Telde aż do wieku XX. Jego najbardziej rozwiniętymi sektorami były uprawy wodolubne (banany i pomidory), które przeznaczane były w większości na eksport na rynki europejskie. Obecnie okoliczne rolnictwo znajduje się w fazie zastoju, oraz trasformacji polegającej na zmianie rodzaju upraw, wprowadzaniu gatunków szklarniowych, oraz rosnącej ilości nieużytków. Najważniejszymi uprawami są ziemniaki, kukurydza i zielone warzywa.
W Telde istnieją także od wielu wieków różne gałęzie przemysłu, które zapewniały podstawowe surowce do rozwoju miejscowej działalności handlowej w sferze: rybołóstwa, usług portowych, turystyki, itd.
