Aby dotrzeć do miejscowości Gáldar ze stolicy wyspy Las Palmas de Gran Canaria, należy skierować się na północ autostradą Carretera del Norte, która jest szeroką i wygodną drogą, biegnącą wzdłuż północnego wybrzeża Gran Canarii. Przed dotarciem do Gáldar, przejeżdżamy przez miejscowości takie jak Bañaderos, Quintanilla i San Andrés, a następnie kierujemy się na rozjazd Guía-Gáldar-Agaete. Ponieważ autostrada posiada kilka pasów ruchu w każdym z kierunków, można pokonać samochodem ten dystans, wynoszący 27 kilometrów, w 20 minut.
Jeżeli natomiast podróżujesz do Gáldar środkami transportu publicznego, najlepiej udać się na główny dworzec Estación de Guaguas w stolicy wyspy i wsiąść do autobusu linii 105.
Miejscowość Gáldar, siedziba dawnych władców wyspy (Guanartematos), ukazuje część swej najodleglejszej przeszłości na terenie Parku Archeologicznego Groty Malowideł, znajdującego się w centrum miasta i stanowiącego jedno z najistotniejszych odkryć w zaresie pierwotnej sztuki skalnej obszarów Atlantyku.
Na Wybrzeżu znajduje się dawne miejsce pochówku La Guancha, wielkie cmentarzysko archeologiczne, o powierzchni ograniczonej obecnie do 24.000 m2, ukazujące, jak wyglądały zwyczaje dawnych mieszkańców wyspy związane z chowaniem zmarłych, jak wyglądały groty mieszkalne, większość zachowanych do dzisiaj Tumulos, oraz siedziba wodza guaire i kapłanek harimaguadas.
Centrum miasta, sklasyfikowane w 1981 roku jako Zespół Zabytkowy, posiada wiele ciekawych obiektów.
Kościół Świętego Jakuba z Gáldar, jedna z najpiękniejszych świątyń na wyspach, stanowi połączenie baroku i młodego neoklasycyzmu kanaryjskiego. Po poprzednim kościele, zburzonym w XVI wieku, zachowały się w obecnej świątyni ciekawe zabytki sztuki, takie jak Zielona Chrzcielnica, gdzie byli chrzczeni pierwsi podbici tubylcy. We wnętrzach kościoła, oraz w przyległym muzeum, można oglądać wiele stosunkowo wartościowych dzieł malarstwa, rzeźby i złotnictwa.
Dawny gmach Władz Miasta, wzniesiony na miejscu starej budowli z XVIII wieku, jest pięknym obiektem architektonicznym, na terenie którego zachowała się jedna z najstarszych Dracen na Gran Canarii, o której wzmianki sięgają roku 1718.
Tuż przy tym budynku znajduje się Teatr Miejski, wzniesiony w roku 1912 na miejscu dawnego teatru założonego przez królową Izabelę II.
Innym ciekawym miejscem jest tak zwany „Wielki Plac”, stanowiący jeden z najpiękniejszych przykładów alei typu Alameda z XIX wieku, porośniętej stuletnimi Wawrzynami Indyjskimi i Araukariami.
W Muzeum Antonio Padrón, kilka kroków od tego placu, przechowuje się ponad sto dzieł jednego z najwybitniejszych artystów awangardy kanaryjskiej wieku XX.
Ponadto można też podziwiać spektakularne widoki patrząc na krajobraz rozciągający się ze szczytów gór Gáldar i Amagro, z których można w pełni ogarnąć wzrokiem różne formacje krajobrazowe tego historycznego regionu. Jadąc wgłąb wyspy, polecamy bez wątpienia odwiedzić las sosnowy Pinos de Gáldar, będący miejscem o imponującym krajobrazie oraz wysokich walorach geologicznych i botanicznych.
Po drodze można też odnaleźć Zespół Zabytkowy Wąwozu Hondo de Abajo, dający możliwość zobaczenia jedną z najistotniejszych na Archipelagu osad troglodytów, obok której niewielkie muzeum etnograficzne przybliża odwiedzającym najciekawsze aspekty tradycyji i kultury dawnych mieszkańców tych górskich obszarów.
Na wybrzeży tego regionu możemy skorzystać z wielu ciekawych plaż, z których najbardziej znane to plaże Dos Roques, Punta de Gáldar, Caleta de Arriba, Caleta de Abajo, Rada del Juncal, plaża Agujero, oraz inne mniejsze zatoki i tak zwane naturalne brodziki skalne, które zachęcają do kąpieli morskiej.
Na północno zachodnim krańcu wybrzeża istnieje skalny półwysep: to przylądek Punta de Sardina, z latarnią morską o tej samej nazwie. U jego podnóża znajduje się plaża oraz miejscowość Puerto de Sardina, w odległości 5 km od Gáldar. Puerto de Sardina jest najbardziej zaciszną z okolicznych miejscowości. To tradycyjna wioska rybacka, która w ostatnich czasach została odnowiona i otrzymała nowy falochron, przez co do jej portu mogą zawijać również jachty.
Przystań w Sardina zadeklarowano obiektem dobra społecznego 20 marca 1895 roku. Później straciła ona swój kupiecki charakter, rozwijając wyłącznie rybołóstwo, które przetrwało do dzisiejszych czasów, choć nie w osamotnieniu, ale w towarzystwie turystyki, rozwijającej się dzięki istnieniu 400m pięknej, złocistej plaży, doskonale nadającej się do kąpieli morskich, oraz zaopatrzonej w wyjątkowo silne wiatry i niezwykle atrakcyjną ofertę gastronomiczną; istnieje tu wiele restauracji i barów, które zapełniają się odwiedzającymi, pragnącymi posilić się miejscową, świeżo złowioną rybą.
Gáldar jest jednym z najbardziej zaludnionych miast północnej części Gran Canarii. Jego śródmieście stało się z czasem prawdziwym deptakiem handlowym, z licznymi sklepami, oferującymi wszelkiego rodzaju produkty. Na Targowisku Miejskim można natomiast znaleźć świeże produkty wprost z ogrodu, z farmy zwierząt, lub z morza.
Jednakże, w Gáldar można również kupić elementy tradycyjnego rękodzieła typowe dla wyspy. Tak na przykład produkuje się tutaj fajans „starego typu”, wypiekany w glinianych piecach opałowych. W Hoya de Pineda znajdziemy wiele ważnych pracowni garncarskich i ceramicznych, dzięki którym miejscowość ta staje się coraz ważniejszym ośrodkiem rękodzieła artystycznego.
Innym z produktów typowych dla regionu Gáldar są tkaniny wytwarzane w tutejszych warsztatach tkackich, znajdujących się w środkowej części gminy. Również słynne naifes czyli noże kanaryjskie są wytwarzane przez wielu miejscowych rzemieślników, którzy ozdabiają je licznymi geometrycznymi wzorami inkrustowanymi w metalu. Ponadto, na tych terenach wytwarza się sporą część produkowanego na wyspie rękodzieła w drewnie.
Na terenie Gáldar, podobnie jak w sąsiadujących z nim prowincjach północy, ser stanowi jeden z największych miejscowych przysmaków. Są to zwykle sery owcze z tak zwanym kwiatem, posiadające specyficzny aromat i smak dzięki temu, że ich wyrób i proces zsiadania przebiega z dodatkiem kwiatostanu ostu. Istnieją tu też innego rodzaju sery, wszystkie bardzo smaczne.
Wyjątkowo znane są tutaj również potrawy z młodego mięsa koziego i wołowiny, których można spróbować w wielu restauracjach i smażalniach tej miejscowości.
W nadmorskich okolicach miasteczka Sardina, potrawy ze świeżych ryb stanowią miejscową specjalność gastronomiczną, a towarzyszą im liczne tradycyjne przystawki.