Przyroda Gran Canarii cieszy mieszkańców naszej wyspy już od setek lat. Pierwszą radością jest łagodny klimat panujący tu przez cały rok. Piękna pogoda, która uprzyjemnia i wycisza życie. Jednak mówiąc o tym, że Natura jest sprzymierzeńcem Gran Canarii, nie mamy na myśli jedynie ciepłego klimatu.
Gran Canaria jest kontynentem w miniaturze, z szerokim wachlarzem niesamowitych krajobrazów położonym w sercu ogromnie zróżnicowanego archipelagu. To dlatego Unesco zdecydowało przyznać wyspie status Rezerwatu Biosfery. Dla aktywnego wspierania i ochrony poszczególnych części tej układanki pejzaży przyrodniczych, swoistego i niepowtarzalnego mikroświata. Niemal połowa geograficznej powierzchni Gran Canarii została włączona do Rezerwatu, w tym sześć prowincji z miejscowymi osadami ludności związanych z kultywowaniem tubylczych tradycji.
Ale co takiego ma Natura na Gran Canarii, żeby sobie zasłużyć na uznanie samej Unesco? Przede wszystkim, wyspa jest swoistym parkiem tematycznym przedziwnej i magicznej flory Makaronezji. To otwarty park, w którym strzeżone są jak skarb rośliny i kwiaty, które rosły tu przez wieki zupełnie niezależnie od reszty świata, stanowiąc niepowtarzalną wizytówkę regionu Makaronezji. Świat przyrody, który przetrwał w oderwaniu porastając najróżniejsze obszary i rzeźby terenu wyspy.
To właśnie ze względu na rzeźbę terenu i specyficzną budowę geomorfologiczną można rozpoznać kolejną niepowtarzalną cechę Gran Canarii. Wielki, zapadnięty kocioł wulkaniczny o nazwie Caldera de Tejeda stanowi główną część wyspy, ustanawiając sieć odpływu wód deszczowych wzdłuż wąwozów wijących się w dół i schodzących do morza. To na nim powstał ląd znany dziś jako Gran Canaria, z najwyższym szczytem Pico de Las Nieves wyniesionym na 1949 metrów ponad poziom morza.
Wysokość wyniesienia wypsy i surowa rzeźba terenu umożliwiają istnienie różnorodnych mikroklimatów i są domem dla wielu gatunków. Pod tym względem najciekawsze są południowo zachodnie tereny Gran Canarii, gdzie panuje nienaruszona od wieków przyroda. Znaleźć tam można połacie lasów sosny kanaryjskiej, drzewa o charakterystyce wyjątkowej i niepowtarzalnej nigdzie indziej na świecie. Z drugiej strony, działalność ludzka wpisała się w środowisko naturalne do tego stopnia, że czasem trudno jest oddzielić elementy wprowadzone przez tradycyjną działalność człowieka od pierwotnego krajobrazu wyspy, w wyniku czego powstała swoista mozaika krajobrazu, objęta ochroną z myślą o przyszłych pokoleniach.
Charakter Gran Canarii jako wyspy kontrastów można dostrzec również na wybrzeżu. Od brzegu morskiego aż do wysokości 300 metrów dominuje środowisko piaszczyste lub skrajnie piaszczyste, z wilczomleczami i opuncjami. Dna wąwozów i doliny porośnięte są palmami, tamaryszkiem i wierzbami sauces. Sam brzeg obfituje w ujścia podwodne zastygłej lawy, języki wulkaniczne, wyniosłe skały nadmorskie, a pomiędzy nimi tarasy z jasnym piaskiem.
Cały ten naturalny koktail przyczynia się do bogactwa i zróżnicowania biologicznego gatunków takich jak żółw caretta, delfin butlonosy, czy delfin szary. Każdego dnia zbierają się one od nowa. Tysiąc klimatów i tysiąc gatunków przyrody jednoczą się w tańcu na wyspie będącej Rezerwatem Biosfery.
