Pomimo niewielkiej powierzchni, Gran Canaria posiada ogromnie bogate dziedzictwo przyrodnicze. Wyjątkowość tubylczych ekosystemów, fauny, flory i geologii przyczyniła się do tego, że wiele instytucji hiszpańskich i międzynarodowych objęło część wyspy specjalną ochroną.
Na przyrodnicze obszary chronione na wyspie składa się siedem głównych rodzajów terenów, których zasoby naturalne znajdują się pod ochroną prawa:
Park Przyrodniczy: Forma łącząca konserwację zasobów parku z jednoczesnym wspieraniem kontaktów człowiek – natura, głównie poprzez użytkowanie rekreacyjne, nie zezwalając jednak na zasiedlanie.
Park Krajobrazowy: Oprócz konserwowania zasobów parku, na terenie parków wiejskich promuje się zrównoważony rozwój społeczno - ekonomiczny jego mieszkańców, zezwalając jednocześnie na użytkowanie rekreacyjne.
Integralny Rezerwat Przyrody: Obszar chroniony, którego konserwacja polega na utrzymywaniu nienaruszalności określonych ekosystemów i społeczności, z tego też powodu nie zezwala się na jego terenie ani na zasiedlanie, ani na użytkowanie rekreacyjne.
Specjalny Rezerwat Przyrody: Obszar, na którym obejmuje się ochroną poszczególne gatunki roślin, zwierząt, formacji lub procesów geologicznych, gdzie jedynie w szczególnych przypadkach zezwala się na zasiedlanie ani na użytkowanie rekreacyjne.
Pomnik Przyrody: Obszar, na którym są chronione struktury geologiczne, składające się z poszczególnych elementów geomorfologicznych o wysokich walorach krajobrazowych, oraz na którym zezwala się na zasiedlanie oraz na użytkowanie rekreacyjne.
Krajobraz Chroniony: Głównym celem na tego typu obszarze jest ochrona walorów estetycznych i kulturowych rejonów o szczególnie malowniczym krajobrazie; zezwala się na nich na zasiedlanie oraz na użytkowanie rekreacyjne.
Miejsce Zainteresowań Naukowych: jest to obszar, gdzie są chronione konkretne elementy o istotnych walorach dla nauki.
