Dyscyplina ta polega na podniesieniu płogu, którego ciężar może dochodzić do stu kilogramów, oraz na postawieniu go w pozycji poziomej.
Inny wariant tego sportu polega na podniesieniu płogu i przytrzymaniu go w pozycji półpoziomej, zataczając okrąg 380 stopni podczas gdy zawodnik pozostaje w pozycji kucającej, podtrzymując ciężar siłą mięśni. Czasami również, płóg podnosi się w pozycji poziomej opierając go na brodzie zawodnika, na ustach, na dłoni, lub też leżąc płasko na ziemi.
Przy podnoszeniu płogu, chwyta się go rękami za koniec zwany „ timón”, o długości ponad czterech metrów, ustalając nogi mocno na ziemi, wyciągnięte w kierunku płogu. Unoszenie zaczyna się od odchylenia się sportowca do tyłu dla uzyskania przeciwwagi, oraz na umieszczeniu płogu w pozycji poziomej na wysokości bioder, żeby móc go przekręcić do pozycji pionowej, nie tracąc równowagi. W tej pozycji, w zależności od stopnia zręczności zawodnika, realizowane są wcześniej opisane warianty gry. Opuszczanie, będące elementem najbardziej krytycznym, wykonuje się bardzo powoli, pokazując pług publiczności, a czasami również, obracając go dookoła siebie na wysokości pasa. Następnie udkłada się pług w łagodnie na ziemi, starając się żeby w żadnej chwili nie spadł w raptowny sposób.
